برای من، همیشه «استادیوم» یکی از خاطره‌انگیزترین فضاهای شهری بوده. خاطرات نابی که به هیچ وجه با کلمات قابل وصف نیستند.
اما حالا که بحث ورود زنان به استادیوم‌ها تبدیل به یک «مطالبه‌ی مدنی» شده، تصمیم گرفتم تا وقتی که این وضعیت تبعیض‌آمیز پابرجاست، برای تماشای هیچ مسابقه‌ای به استادیوم نرم.
البته می‌دونم که این تحریم خودخواسته هیچ تأثیری در رفع محدودیت حضور زنان در استادیوم‌ها نخواهد داشت؛ اما لااقل از اینکه در یک وضعیت تبعیض‌آمیز، طرف ظلم و ظالم رو نگرفتم وجدانم آسوده خواهد بود.
No comments:
Post a Comment